Toen ik opgroeide, was er altijd een gitaar in huis - de DIA van mijn vader die hij ergens in de jaren '70 kocht en die ik nog steeds bezit. Hij speelde en zong soms en achteraf gezien was hij best een behoorlijke ritmespeler met een stem waarvan ik soms wou dat ik er een beetje van geërfd had.

​

Pas in 1992, toen ik 8 jaar oud was, begon ik me te interesseren en begon ik me echt in te spannen om samenhangende muziek te maken. Ik heb het geluk mijn vader te hebben voor wat startadvies. Vanaf dat moment begon ik te genieten van de manier waarop de gitaar aanvoelde en hoe het voelde om erop te spelen. Ik verslond elk boek of advies dat ik te pakken kon krijgen en deed mee aan mijn vaders incidentele bijeenkomst om te spelen met mijn oom (op basgitaar), mijn neef (op drums) en wie maar wilde. De daaropvolgende jaren leerden die DIA en ik elkaar goed kennen. 

​

In 1996 leende ik wat geld van mijn broer om mijn eerste gitaar te kopen uit een krantenadvertentie. Een zwarte, Hohner ST Special, elektrische gitaar. Op kostschool vond ik een leraar, Felix Reinders, die zou reizen om mij les te geven. Het was in het genre Classic, Flamenco en Fingerstyle, maar ik deed het, want ik was bereid om van alles en nog wat te leren. Het stelde me ook bloot aan het bestaan van muziekgraden en "niveau verhogen", terwijl ik ervoor zorgde dat je alle basis van repertoire, techniek, theorie en gehoortraining dekte terwijl je dit deed. Omdat ik in de stad was, in tegenstelling tot het kleine, landelijke stadje waar ik opgroeide, had ik ook toegang tot tijdschriften als Guitarist, Guitar Player en Guitar Techniques. Dus ik was best blij om de komende vijf jaar van beide kanten te leren. Ik speelde ook met vrienden in het internaat en deelde kennis en ideeën.

 

Na het afronden van de middelbare school en met mijn herwonnen vrijheid, vond ik Dave Houghton als leraar, die me kennis liet maken met de harmonie- en jazztheorie. Ik had ook een zeer bekwame en getalenteerde drummervriend die bereid was met me te gaan zitten totdat ik alle ritmische concepten van muziek begreep. Gedurende deze tijd sloot ik me aan bij mijn eerste serieuze, gestructureerde band. Twee keer, soms drie keer per week repeteren. Met onze repetitieruimte aan de achterkant van een club, werden we de huisband wanneer er een evenement of feest was dat dit vereiste. Het kwam ook met het af en toe geven van een les aan iedereen die geïnteresseerd was. Afgezien van onze lokale cluboptredens, hebben we de komende twee jaar bij elke mogelijke gelegenheid opgetreden. Dit ging zo door totdat ik mijn master ICT afrondde en naar het VK verhuisde.

​

Omdat ik in Engeland woonde, besloot ik de Academy of Contemporary Music te bezoeken op een van hun open dagen. De deuren gingen open naar een wonderland en ik wist meteen waar ik moest zijn. Na de rondleiding en wat tijd om de campus te verkennen, liep ik naar de receptie en solliciteerde om daar te studeren. Onnodig te zeggen dat mijn tijd op een van de beste muziekscholen ter wereld een van de meest vormende fasen van mijn leven was en ook de katalysator voor hoe mijn leven er vanaf dat moment uit zou zien.

​

Tijdens mijn tijd bij de ACM had ik het geluk geweldige leraren te hebben met geweldige achtergronden en ervaring. Ik studeerde bij Georgio Serci, John Idan, Pete Friesen, Mike Goodman en James Betteridge. Met workshops en masterclasses van Mike Stern, Jennifer Batten, Chad Smith en Len Arran.

​

Na de dood van mijn vader besloot ik me wat dichter bij huis te vestigen en verhuisde ik terug naar Zuid-Afrika, waar ik landde en de volgende 13 jaar in Kaapstad bleef. Mijn eerste aanloophaven was de plaatselijke muziekwinkel, op zoek naar medemuzikanten en kansen. De eigenaar, Gavin Cannone, nodigde me uit om met zijn band te spelen en het begon allemaal. Naast de muziekwinkel was Gavin ook de eigenaar/producer van de plaatselijke opnamestudio en begon hij me uit te nodigen om sessiewerk te doen aan verschillende albums die hij aan het opnemen was. Ik hing ook een bordje in de winkel, met extra advertenties voor gitaarlessen en begon les te geven.

​

Ik ging op zoek naar een band die vaker optrad en sloot me aan bij Night and Day. Een duo met Bonita van Wyk en Monique de Jager. Bonita speelde ook gitaar en ik had een versterkende rol. We moeten in elke pub, club en duikbar in Kaapstad hebben gespeeld en bijna elk optreden dat we kunnen krijgen aannemen. Tot op de dag van vandaag ben ik ervan overtuigd dat ik hier bijna elke weg in de regio heb geleerd. 

​

Parklaan

​

Jo Martin  https://vimeo.com/90216850